Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

2011-2012(Part 2)

11.
Οι ταινίες είμαι μια κατασκευή.
Κι όλα τα πράγματα που φτιάχνονται, φτιάχνονται για τους άλλους.
Ακόμα κι αν δεν το αξίζουν.


10.
Γάμησε το ρεαλισμό. Η πραγματικότητα συμβαίνει γιατί απλά συμβαίνει.
Η ροή των γεγονότων είναι μονής κυκλοφορίας.
Βούλωσε την φυτεμένη προδιάθεση του να επέμβεις. Του να ορίσεις.
Αφέσου. Αφέσου στα χρώματα. Στο τίποτα. Στο όλο. Σημασία έχει να αισθανθείς.

9.
Ο άνθρωπος επινοεί τον εαυτό του, δηλαδή τον (ασφαλές) τρόπο να υπάρχει, μόνο και μόνο για να μην έρθει αντιμέτωπος με την χαοτική εσωτερικότητα που τον συνθέτει. Τα αρνητικά συναισθήματα όπως η λύπη, η θλίψη, η μελαγχολία, η κατάθλιψη εξορίζονται σε μια αβίωτη σφαίρα. Η μελαγχολία, όμως, επιστρέφει. Αυτή τη φορά όχι ως ψυχολογικός εφιάλτης, αλλά ως συμπαντική απειλή. Οι πιο αφελείς, ή οι πιο πολιτισμένοι -αν προτιμάτε- θα αρνηθούν να ζήσουν ως το τέλος.

 Broken Road
Cinemart
movieworld
LiFO
CINEMA IS ALIVE...RIGHT?
ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΙΣΣΑ

8.
Γιατί τέχνη είναι ο τρόπος που μας αγαπούν αυτοί που δε θα γνωρίσουμε ποτέ...

Παράλληλα Βλέμματα
LiFO
C.

7.
Σ' έναν κόσμο που διαιωνίζεται, χωρίς κριτήριο, μέσω της αναπαραγωγής, η συνέχεια δεν μπορεί παρά να είναι μάταιη. Μάταιη, αστεία και τραγική. Η εξέλιξη, στην οποία δε φτάσαμε, στην οποία ποτέ δε θα φτάσουμε, συνιστάται στην επίτευξη μιας ατομικής αδιαφορίας απέναντι σ' έναν κόσμο που δεν αξίζει τίποτα περισσότερο.

FLIX
Cinefo
2 ή 3 Πράγματα που Ξέρω για Αυτό...

6.
Ο άνθρωπος εγκλωβισμένος στα δεσμά του πολιτισμού. Εθελούσια. Ο πολιτισμός ως παραμορφωτικός καθρέφτης. Δίνει ένα αλλιώτικο όνομα για το καθετί. Αφανίζει τον άνθρωπο και κυρίως την υπαρξιακή αξία του ό,τι είναι αισθητό.

 Ni avec toi, ni sans toi
C.
kersanidis

5.
Στα λιμάνια των πόλεων μπορείς να δεις ένα πλοίο να φέυγει ή να έρχεται. Μπορείς να δεις τον ήλιο να ανέρχεται απ' τον κόσμο των νεκρών και να διασχίζει τη θάλασσα. Μπορείς να δεις αυτούς που ήρθαν χωρίς να μπορούν να μείνουν ή να φύγουν. Αυτούς που δε μπορούν να κοιτάξουν τον ήλιο. Είναι η στεριά μια βαθιά πληγή στα πλευρά της θάλασσας. Τα σύνορα διακεκομμένες γραμμές περιμετρικά γύρω από τις φλέβες του Άνθρωπου.

TWO IN THE SOUP

4.
Αυτός ο κόσμος είναι μια παράνοια το Χειμώνα.
Ζήσαμε μέσα κι ανάμεσα σε μικρούς ανθρώπους που κινούνταν αδιάκοπα πασχίζοντας να αφήσουν το σημάδι τους.

Ni avec toi, ni sans toi

3.
Κάτω από άσπρες λάμπες φθορίου, μέσα στους ξεθωριασμένους τοίχους ενός απέραντου νεκροτομείου, παρατηρείς μια ραγδαία συλλογική καταστροφή. Έναν εθνικό θάνατο. Σύντομα, ο ρόλος σου, πίσω απ' τη λευκή ποδιά αμφισβητείται. Απεναντίας, παίρνεις θέση ανάμεσα στα νεκρά ευρήματα. Όπως σου αρμόζει.

φιλμ νουάρ
LiFO

2.
Ήταν νύχτα βαθιά. Γιατί πάντα είναι νύχτα.
Η φύση είχε αγκαλιάσει στα σπλάχνα της το νεκρό πτώμα αυτού που είμαστε.
Εμείς αναβάλλαμε τη συνάντηση με τη ζωή.
Είναι νύχτα.

TΟΥ ΟΡΑΤΟΥ Ο ΑΡΤΟΣ
Παράλληλα Βλέμματα
ΣΙΝΕΜΑ
LiFO

1.
Δεν ξέρω ποιος επιδρά βαθύτερα πάνω μου: ο θεός ή ο διάβολος·
άλλωστε τους έπλασα καθ' ομοίωσή μου.
Δε γνωρίζω αν επιθυμώ στο πλευρό μου τον έναν ή τον άλλο.
Μάλλον επιθυμώ αυτόν που μπορεί να με μετατοπίσει μακρύτερα.
Άλλωστε δε ζούμε ποτέ απ' τη ζωή. Ζούμε απ' την επιθυμία μας για αυτή.

FLIX

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

2011-2012(Part 1)

Μια ανασκόπηση με τις ταινίες της χρονιάς. Ο οδηγός περιλαμβάνει ταινίες που προβλήθηκαν στις ελληνικές αίθουσες από τις 25/8/11-15/8/12.

23.
Σκλήρυνση και ψυχρότητα. Ψυχρότητα και σκλήρυνση. Μερικές φορές αναρρωτιέσαι τι θα συνέβαινε αν ο άνθρωπος ήταν πραγματικά ευπαθής στη σιωπηλή βία της σύγχρονης εποχής. Σκλήρυνση και ψυχρότητα: η άλ(λ)η(θινή) όψη της ευαισθησίας.


22.
Η σχέση μας με τον θάνατο είναι αναπόφευκτα φαντασιακή. Αν εν τέλει καταλήγει μονότονη και βαρετή, ευθύνεται η ενηλικίωση που φθίρει και τη ζωή και τη φαντασία. Στο Restless ο Gus Van Sant εμμένει στο ποιητικό στάδιο της εφηβείας. Γιατί καμιά φορά η ποίηση διαρκεί.

21.
Παρ' ότι ο κινηματογράφος συνήθως προτείνει το αντίθετο, ο Bertrand Bonello γνωρίζει πως η ανθρώπινη φύση δε διαφέρει και πολύ σ' ένα πορνείο, σ' ένα νοικοκυριό ή σ' έναν οίκο ευγηρίας. Σ' αυτό το εικαστικό ποίημα ο θεατής γίνεται μάρτυρας, με κλινική μεθοδικότητα, των σταδίων της εξουσίας και της ιεραρχίας που γεννάει η ίδια η ζωή.


20.
Μέσα σε μια φαντασμαγωρική παραμυθία τίποτα δεν έχει και τόσο σημασία. Μόνο αυτό το μοναδικό προνόμιο του να μπορείς εστιάσεις όπου θες. Και τώρα ξέρεις, ότι την τεχνική μπορείς να τη συναντήσεις παντού. Όμως δε μπορείς ούτε να υποψιαστείς πόση ψυχή χωράει σ' ένα σπασμένο βιολί, σε μια ραγισμένη ταινία, σε έναν τόπο ρημαγμένο.

movieworld

19.
Θέλω να κολυμπήσω.
Δεν έχει θάλασσα γιε μου εδώ. Τη ρήμαξε ο πόλεμος συνεχώς.
Θέλω να κολυμπήσω.

FLIX

18.
Έρχεται κάποια στιγμή που αντιλαμβανόμαστε ότι τα πρόσωπα που αγαπήσαμε δεν τ' αγαπήσαμε και τόσο.
Αν και στ' αλήθεια δεν οφείλαμε την αγάπη,
η πεποίθηση της αναγκαιότητας να αγαπάμε, μας τροφοδοτεί με μια υπέρογκη ενοχή όταν δεν αγαπάμε. Και η ενοχή, σάρκινη ή ανεμική, μοιάζει αρχή κατάρρευσης.

CINEMANEWS
LOST ECHOES

17.
Υπάρχει μια τραγικότητα και μια ειρωνεία στην υφή των ανθρώπινων ονείρων. Πολλές φορές απαράλλακτη τραγικότητα. Aρχίζεις να πιστεύεις ότι δεν είναι οι άνθρωποι που ονειρεύονται, αλλά τα όνειρα που ιδιοκατοικούν τα ανθρώπινα με τη μορφή τεχνητών εμφυτευμάτων. Ο Ηλίας Δημητρίου κοιτάζει με συμπάθεια τα μικρά ανθρώπινα δράματα, την καθημερινή ανοησία, αλλά και την επίδραση της "ρίζας" στο όλον.

FLIX
kersanidis

16.
Με φόντο ένα βαριά τραυματισμένο Βαλκανικό τοπίο, ο Μπουγιάρ Αλιμάνι κοιτάζει κατάματα τον ανθρώπινο πόνο ως απόρροια του νόμου. Όμως απέναντι από κάθε εξωτερική επιβολή στέκει ο ανυπέρβλητος νόμος του έρωτα. Ο άγιος πόνος.

feelingonfilms
φιλμ νουάρ

15.
Όταν η επιθυμία για σύμπραξη και η ικανότητα για επαφή εξασθενεί -η ιστορία αρχέγονη- επέλχεται η απόσχιση. Όντα, όχι ολόκληρα, αλλά το ακρωτηρίασμα αυτών, χωρίς βούληση, αλλά με κίνητρα βούλησης, στέκουν ασάλευτα και παραδομένα στην επιταγή κάποιου νόμου. Ο άνθρωπος είναι ελάχιστο ον.

TWO IN THE SOUP
Παράλληλα Βλέμματα
LiFO
LET'S GET MOVI(E)NG

14.
Ό,τι κτείται βιάζεται. Επειδή ακριβώς κτείται.
Και η βία καλλιεργείται σ' αυτήν ακριβώς τη δυνατότητα ιδιοκτησίας.

13.
Κάποια στιγμή επιλέγεις να θυσιάσεις και να θυσιαστείς για να επαναπροσεγγίσεις ένα πιθανό οικείο σχήμα που κάποια στιγμή απώλεσες.
Στο βάθος της διαδικασίας γνωρίζεις πως η αντικατάσταση δεν είναι εφικτή. Παρά μόνο με τη μορφή υποκατάστασης, κι αυτής μερικής.
Στο μεταξύ, οι θυσίες σε μεταφέρουν σ' ένα νέο ον. Υποκατάστατο αρχετύπου.
Και το μέγεθος της απώλειας καλύτερα μην τ' αναλογίζεσαι.

FLIX
ΣΙΝΕΜΑ
LiFO

12.
Στους παιδικούς έρωτες δεν έχεις δικαίωμα πια.
Η ενήλικη πλήξη σε περιμένει.
Κι όμως ενυπάρχει  στην τάξη μια αταξία, μια ανοιχτή πρόσκληση χάους.

Cinefo